Structurele balans (structural balance) vanuit een lichamelijk en houdingsperspectief betekent het streven naar de optimale uitlijning en evenwicht van het spier- en skeletstelsel. In deze context gaat het om de harmonieuze relatie tussen spieren, botten, gewrichten en bindweefsel (fascia) die het lichaam in staat stelt een stabiele en efficiënte houding te behouden.

Vanuit een fysiek oogpunt streeft structurele balans (structural balance) naar een juiste uitlijning en verdeling van spanning door het hele lichaam. Dit omvat het aanpakken van eventuele spieronevenwichtigheden, zwaktes of strakheid die kunnen bijdragen aan een slechte houding of biomechanische problemen. Een goed uitgelijnd en in balans zijnd spier- en skeletstelsel ondersteunt de algehele fysieke gezondheid, vermindert het risico op blessures en verbetert de functionele beweging.

Bij het overwegen van de relatie tussen fysieke en mentale/emotionele aspecten geloof ik in een tweezijdige relatie. De manier waarop we ons lichaam vasthouden en onze houding kunnen onze mentale en emotionele toestand beïnvloeden, en omgekeerd kunnen onze mentale en emotionele toestanden onze fysieke houding beïnvloeden. Bijvoorbeeld, chronische stress of emotionele spanning kan bijdragen aan spierspanning en veranderingen in houding.

In dit holistische perspectief kan het bereiken van structurele balans (structural balance) niet alleen de fysieke gezondheid verbeteren, maar ook potentiële voordelen hebben voor de mentale en emotionele gezondheid. Een gebalanceerd en uitgelijnd lichaam wordt door sommigen gezien als bevorderlijk voor een gevoel van stabiliteit, het verminderen van stress en het bijdragen aan algeheel welzijn.

Het is belangrijk op te merken dat hoewel er een waargenomen wisselwerking is tussen fysieke en mentale/emotionele aspecten, individuele ervaringen kunnen variëren.